Wiersze

Mocno zima się rozsiadła   gasząc płynność w szklistej sopli  w termometrze rtęć opadła.  pośród tęsknych życia kropli.   Jak sforsować te okowy   które zawładnęły światem,  widok marzy się bajkowy   myśl rozkwita bujnym kwiatem.  Gwiazdy się na niebie tłoczą,  co rusz jedna strąca drugą,  ja w śnie wierny Twoim oczom  choć sam sen już trwa zbyt długo.  Łańcuch kartek z kalendarza,  niczym dzikich gęsi sznur  na palecie u malarza  zimne światło spoza chmur.  Czas zaskrzypi pod stopami,  tytanowa śniegu biel, …

Przyglądając się kwiatom   oraz molom książkowym  pięknie zbliża się lato,  z wolna wkracza dzień nowy.  Świat spowity jest dłonią  poetyckiej próżności  lub niekiedy ironią.  Sznyt oznaką lekkości.  Gdy opuścisz powieki  rzeczywistość nie znika,  wszechświat, choć tak daleki  to w nim rządzi logika.  Prawda siedzi nieśmiała  pośród krzyku miernoty,  kreska jej doskonała,  fałsz oznacza kłopoty.  Kaskadami w powieści  śmiech się wspina na palce  pejzaż we łzach się mieści,  przeglądając się w kalce.  Zardzewiałe nożyce  tnąc etui żywota  chmury i…

Te wspomnienia które widzę nie wiem czy należą do mnie, nie dlatego, że się wstydzę, ale dziś są w innej formie. Ciągle się ścierają światy, bardziej z musu niż z rozsądku, rozkwitają nowe kwiaty lepiej jest, niż na początku. Pomysł redukcji wolności? Sama myśl o tym upiorna, zmienne, skąpe możliwości lecz istotna w tym jest norma. 19.02.2024

Bóg to płótno wyprawił oprawiając je w ramy ludzkie krzywdy naprawił, wiedząc, że się kochamy. Nogi mamy jak z waty, ale razem stoimy gdzieś na brzegu tej maty, w końcu też zwyciężymy. Myśleniowe życzenie często siłę ma sprawczą bywa słów wyzwoleniem treścią nie pojednawczą. Szum złośliwych wskazówek, eksploruje przestrzenie szkoda zdartych zelówek, każdy ma przeznaczenie. To co w dłoni się mieści może różnej być wagi wszak zależy od treści, od pryncypiów, rozwagi. Marazm cierniem jest w oku, nawet…

Inicjuję rokosz myśli furtką wyrazu, prowadzącą do pomnika metafizyki w szermierce życia, które bywa poezją. Romantyczna ścieżka, nosi znamiona mojej obiegowej monety, zwanej optymizmem. Zakorzeniony słoneczny upór, słodko kiełkuje nauką, zabarwioną emocjami.

W świecie, w którym blisko  oznacza daleko  kij wkładam w mrowisko  rozlewa się mleko.  Zlepek wiadomości,  różni się ciężarem,  choć sporo z nich złości,  to nie są za karę.  Gdy zapada pustka,  z milczącym całunem,    ja przygryzam usta,  przed wieści piorunem.   22.10.2015 r. 

Wstałeś lewą nogą, to nie koniec świata, ale jest niezbędna faktu aprobata. Nie musisz mieć farta przez okrągły rok świt ma swe walory, ma je także zmrok. Nawet samiec Alfa też nie wszystko może, nie zawsze atutem jest bujne poroże. Łatwiej machnąć ręką niż do gardeł skakać, lepiej się uśmiechnąć niż od rana płakać. Luzik jest potrzebny, zawsze i każdemu, odpuść więc sprawdzania „ile w dżemie dżemu”. 30.10.2013

Wielorakość dźwięków  nie musi oznaczać kakofonii,  tak jak kalejdoskop tematów  i krótki uśmiech losu  nie zapewnią monopolu  na uniknięcie nudy.  Uśpiona dotąd panika  czai się tuż za złowrogimi  plecami cieni.  Cisza gęstnieje, jak mgła,   niczym statek widmo  wracają wspomnienia,    a ja patrzę na pory roku  i widzę ich zmagania  z piętnem Kainowym.  Z mrowiska wściekłych słów  chcę ulepić dialog.  Kiedy skrzy się cisza  wspinam się na gałąź  monotonii egzystencji  i wypatruje alternatywy  dla mych pęczniejących myśli.  28.10.2010 

Na krawędzi ciepłych wspomnień,  życie śmiechem wypełnione,  z nieba strzelił jasny promień,  dni skręciły w inną stronę.  Nie udaję, że nie boli  chociaż zębów nie zaciskam,  w mojej głowie mniej jest trolli,  które jadem szczują z bliska.  Połać czasu z tyłu, z przodu,  awers, rewers na monecie,  łyżka dziegciu w beczce miodu,  kocham świat przy mej kobiecie.  Jestem szczęścia ulubieńcem  więc z uporem rzeźbię w słowie  nie będąc schematów jeńcem  wiem, że wyzwań czeka mrowie.  Bliskość nie jest…

Czerwiec tonie w słońcu, owocach i kwiatach, bo to właśnie czerwiec początkiem jest lata. Przez całe dni słychać wesoły śpiew ptaków, no i dnia pierwszego głośny śmiech dzieciaków. Radość potęguje już rychły czas wolny, gdyż dobiega końca kolejny rok szkolny. Wreszcie są wakacje i czas niespodzianek w świętą noc sobótki w wodę ciśnij wianek. Nadszedł czas wyjazdu, z nim dobry humorek, weź plecak pomysłów, namiot i śpiworek. 13.08.2008