Na ramionach pustki,w ocenie tęsknotykroczę ku słońcu. W zrogowaciałe dniskurcz porażek i samotności,wiatr pamięci,studnia wspomnieńporośnięta czasem. Kryzys buty w otoczeniu wszystkiego.Rzeczywistość już tak nie boli,zataczające się cienierzucają mosty ponad zapachem marzeń. Czas się złuszczyłboleśnie obolałą łzą,zagubione echo pociągupomiędzy szklanymi fasadami. Niewyraźne, jak prawda,lecz gęstsze niż sennapisy końcoweniepoukładanych dni. 21.04.2020
W pianie zieleni lata,choć dręczony upałemz dumy pręży się klata,”Herkulesa ” dostałem. Nadal kręci się ziemia,śmiech do lustra doniosłem,skoro ciągle pandemia,więc się karmię ”rzemiosłem”. Czasem autor, po pierwszeczęściej kibic i mążkiedy wiją się wiersze,gnam z pokusą jak wąż. Miłość z palmą pierwszeństwa,najpiękniejszym witrażem,czasem z nutką szaleństwawiem, że jestem szczęściarzem. Wyznań rzeka wezbranaswoim rządzi się echem,padam dziś na kolana,no i kocham z uśmiechem. 06.07.2020r.
Mam połowę niczego, co prawda to niezbyt wiele, ale i tak lepsze to niż nic. Jeśli nikt mi niczego nie odbierze, ani co gorsze nie doda, to myślę, że będę w stanie nadal pozostać połowicznym szczęściarzem.
W pieszczocie Twych dłonitańczą zmysłów runytrącane palcamipożądania struny.Złowiona w namiętnemoich ramion sidła,alchemia bliskościrozwinie nam skrzydła.Razem bez pośpiechuw doznań labiryncie,skupiając uwagę jedynie na flircie.Miłosne zaklęcia w Twe włosy zaplatamszeptem i pieszczotą gasząc lęki świata.Splątane oddechyw wirze uniesieniakorowód intymny na szlaku spełnienia.
Nowy początek, bo powracam do świata żywych z blogiem, z wielką chęcią opowiedzenia, co też sięzdarzyło, jak w tym miejscu mnie nie było . Witam, jak zawsze z pozycji Autora, ale też jakoOsobowość bez barier w konkursie „Kraków bez barier”, no i wreszcie witam serdecznie z pozycjiHerkulesa . Jak uda mi się „odkopać” archiwum z blogiem, to przytoczę moje słowa iówczesny wpis o tym, że ja, w przeciwieństwie do Innych, nie byłem przekonany, co…